Artykuł sponsorowany

Jak przygotować firmę do audytu energetycznego i jakie wymagania trzeba spełnić

Jak przygotować firmę do audytu energetycznego i jakie wymagania trzeba spełnić

Przygotowanie firmy do audytu energetycznego zaczyna się od dwóch działań: ustalenia, czy audyt jest obowiązkowy w świetle przepisów oraz zgromadzenia kompletu wiarygodnych danych o zużyciu energii i infrastrukturze. Następnie wybierz niezależnego audytora, zaplanuj wizję lokalną i zapewnij dostęp do obiektów. Na końcu dopilnuj raportu, planu działań i obowiązków informacyjnych wobec URE. Poniżej znajdziesz szczegółową checklistę krok po kroku oraz wymagania, które trzeba spełnić.

Przeczytaj również: Jakie regulacje prawne dotyczą budowy hal namiotowych i stalowych?

Zakres obowiązków i wymagania prawne, które musisz znać

Audyt energetyczny przedsiębiorstwa w Polsce wynika z Ustawy o efektywności energetycznej i dla dużych przedsiębiorstw jest obowiązkowy co cztery lata. Celem jest identyfikacja potencjału oszczędności energii i kosztów. Małe i średnie firmy nie muszą wykonywać audytu ustawowego, ale często robią go dobrowolnie, by obniżyć koszty i przygotować projekty inwestycyjne.

Przeczytaj również: Jakie drewno najlepiej sprawdzi się w budowie domów z bali?

Kluczowe elementy zgodności to: niezależność audytora, reprezentatywność próby (obejmuje co najmniej 90% łącznego zużycia energii lub racjonalnie dobrane obszary), oparcie analiz na aktualnych danych pomiarowych i rynkowych oraz udokumentowanie metodologii i wyników w raporcie. Po zakończeniu audytu duże przedsiębiorstwo ma obowiązek poinformować URE o jego przeprowadzeniu.

Przeczytaj również: Właściwości pretu stalowego, które wpływają na jego popularność

Jak wybrać niezależnego audytora i przygotować umowę

Wybieraj podmiot z doświadczeniem w twojej branży (przemysł, logistykę, budynki komercyjne). Audytor musi być niezależny – nie może rozliczać się wyłącznie z wdrożenia wskazanych rozwiązań, aby uniknąć konfliktu interesów. Zapytaj o referencje, przykładowy raport oraz narzędzia obliczeniowe (np. modele symulacyjne, analizy profili mocy, pomiary przepływów i sprawności).

W umowie doprecyzuj: zakres systemów (elektroenergetyka, ciepło, sprężone powietrze, HVAC, proces), standard raportu, harmonogram wizji lokalnych, zasady poufności danych, wymagania dotyczące jakości danych wejściowych, sposób wyliczeń i przyjęte wskaźniki kosztu kapitału, a także format listy rekomendacji (CAPEX, OPEX, okres zwrotu, NPV).

Przygotowanie danych technicznych i energetycznych: co dokładnie udostępnić

Inwentaryzacja danych to najważniejszy etap z perspektywy jakości wyników. Zbierz i udokumentuj:

  • Faktury i profile zużycia: 12–24 miesiące faktur za energię elektryczną, gaz, ciepło, paliwa; profile 15-min z liczników, opłaty dystrybucyjne, moce umowne, taryfy.
  • Dane obiektów i instalacji: schematy elektryczne, wykazy rozdzielni, silników, sprężarek, kotłów, chilllerów, pomp; moce znamionowe, sprawności, godziny pracy, automatyka.
  • Budynki i powłoka: rysunki, kubatura, U-przenikalności przegród, rodzaje okien i drzwi, dane o modernizacjach (ocieplenie, wymiana okien), systemy HVAC i BMS.
  • Proces technologiczny: mapy strumieni energii (para, woda lodowa, sprężone powietrze), parametry pracy, temperatury, ciśnienia, punkty nastaw.
  • Utrzymanie ruchu: rejestry awarii, przeglądów, kalibracje czujników, nastawy falowników, harmonogramy serwisów.

Zadbaj o spójność: ten sam okres analiz dla wszystkich mediów, jednoznaczne nazewnictwo obiektów i liczników, opis wyjątków (przestoje, remonty). Jeśli brakuje danych, zaplanuj krótkie kampanie pomiarowe (np. loggery temperatury, analizatory jakości energii, przepływomierze tymczasowe).

Wizja lokalna i współpraca na obiekcie: jak przebiega i jak ją przyspieszyć

Wizja lokalna to kontrolowana inspekcja: audytor porusza się po obiekcie z opiekunem technicznym, weryfikuje stan urządzeń i identyfikuje „wąskie gardła” efektywności. Przygotuj przepustki, BHP, dostęp do rozdzielni i maszynowni oraz osoby decyzyjne do szybkich uzgodnień. Ustal okna czasowe na ewentualne pomiary pod obciążeniem i testy pracy w zmienionych nastawach.

Czego zwykle szuka audytor? Strat na przesyle (nieszczelności sprężonego powietrza), przewymiarowania (silniki, kotły), nieoptymalnych nastaw (temperatury, harmonogramy), braku odzysku ciepła odpadowego, pracy urządzeń poza godzinami produkcji, niezgodnych profili mocy. W budynkach: infiltracji powietrza, mostków cieplnych, niekalibrowanych czujników, niezsynchronizowanych harmonogramów HVAC i oświetlenia.

Jak powinien wyglądać raport z audytu i weryfikacja rekomendacji

Dobry raport zawiera: bilans zużycia energii, mapę strumieni, benchmarki, listę rekomendacji z obliczonym potencjałem oszczędności (kWh, GJ, tCO2), kosztami wdrożenia i czasem zwrotu. Każda rekomendacja powinna mieć opis ryzyk, wymaganych wyłączeń, wpływu na proces i komfort, a także ścieżkę wdrożenia (projekt, przetarg, uruchomienie, monitoring).

Weryfikuj metodykę: czy przyjęte ceny energii i indeksacja są aktualne, czy uwzględniono profile taryfowe, kary za moc bierną i przekroczenia mocy, oraz czy kalkulacje NPV i IRR bazują na twoim koszcie kapitału. Poproś o warianty „no/low-cost” (np. optymalizacja nastaw) oraz inwestycyjne (np. modernizacja sprężarkowni, termomodernizacja budynków, kogeneracja, fotowoltaika).

Obowiązki po audycie: URE, plan działań i monitoring efektów

Duże przedsiębiorstwa po przeprowadzeniu audytu informują URE w wymaganej formie. Równolegle stwórz plan wdrożeń z priorytetami, budżetem i odpowiedzialnymi osobami. Zacznij od działań organizacyjnych (harmonogramy, nastawy), następnie przechodź do modernizacji o najkrótszym okresie zwrotu. Zaimplementuj monitoring: mierniki KPI (kWh/jednostkę produktu, zużycie na m2), systemy rejestracji danych i okresowe przeglądy wyników.

Po 3–6 miesiącach od wdrożenia przeprowadź walidację: porównaj zużycie skorygowane o produkcję i pogodę, zweryfikuj oszczędności oraz zaktualizuj plan działań. Takie podejście ułatwia spełnienie wymogu ponownej oceny co cztery lata i skraca czas kolejnego audytu.

Praktyczna ścieżka krok po kroku dla firmy B2B

  • Sprawdź wymogi formalne i częstotliwość: czy podlegasz obowiązkowi co 4 lata.
  • Wyznacz koordynatora audytu i zbierz dane: faktury, profile, dokumentację techniczną.
  • Wybierz niezależnego audytora, ustal zakres, harmonogram i metodykę.
  • Przeprowadź wizję lokalną, pomiary i szybkie testy nastaw.
  • Oceń raport: oszczędności, CAPEX/OPEX, ryzyka, NPV/IRR, harmonogram wdrożeń.
  • Zgłoś wykonanie audytu do URE (jeśli dotyczy) i rozpocznij realizację planu.
  • Wdroż monitoring efektów i przygotuj dane do kolejnej oceny.

Kiedy audyt przynosi największe korzyści i jak je zmonetyzować

Największy efekt osiągniesz, gdy połączysz audyt z decyzjami inwestycyjnymi: modernizacją źródeł ciepła, optymalizacją sprężonego powietrza, automatyzacją HVAC, instalacją fotowoltaiczną lub kogeneracją. Oszczędności wzmacnia renegocjacja taryf i mocy umownych, zwłaszcza po reoptymalizacji profilu pracy. W projektach z krótkim paybackiem rozważ finansowanie zewnętrzne lub model ESCO, aby szybciej uchwycić korzyści.

W firmach usługowych dobrym punktem startu są: harmonogramy oświetlenia i klimatyzacji, sterowanie wentylacją wg CO2, odzysk ciepła z agregatów chłodniczych, wymiana napędów na VSD. W przemyśle – redukcja wycieków, dopasowanie ciśnień i temperatur do realnych potrzeb, odzysk ciepła odpadowego z procesów oraz kontrola mocy biernej.

Gdzie szukać wsparcia i sprawdzonej metodologii

Jeśli potrzebujesz pełnej obsługi – od audytu przez wnioski o finansowanie po wdrożenie – skorzystaj z usług specjalistów. Zobacz, jak przebiega Audyt energetyczny przedsiębiorstwa, aby porównać zakres, standard raportu i wymagania dotyczące danych.

Dobrze przygotowana firma przyspiesza cały proces, obniża koszty audytu i szybciej wdraża rekomendacje. Efekt? Trwałe obniżenie rachunków za energię, większa odporność na wahania cen i spełnienie wymogów prawa bez nerwowych działań tuż przed terminem.